Afrika !!

Waren de woorden uit mijn mond, toen ik samen met Tonnie ( klasgenootje uit mijn mavo tijd.) richting huiswaards fietste; "daar wil over zo'n 5 jaar naartoe." Ik was het hier beu, "Eerlijkheid duurt het langst", bleek in 2003 voor mij te zijn vervlogen, en leven in een bekrompen wereld is nog steeds mijn grootste angst. Misschien kan ik daar wel ergens als vrijwilliger werken, me nuttig maken, zonder weelde, maar met gevoel... Al pratend fietste we verder de markt voorbij, Ik wilde haar nog een verhaal vertellen wat ik pas had meegemaakt, maar wist ook dat over zo'n 30 meter onze wegen weer zouden splitsen, het had eigenlijk geen zin. Toch maakte ik de aanhef, waarop plots mijn ketting brak. "Tjak, dat zoiets mij weer moet gebeuren". Maar het was pech op het juiste moment, al lopend deed ik mijn verhaal, over die geintjes van daarboven en mijn afspraken met god. De eerste was om nooit meer te liegen, en eentje om nooit meer te zullen klagen wat er ook gebeurd, doch nog geen uurtje later kon ik mijn vingers niet meer bewegen, alles moest met links. Toen ik het door had heb ik gelachen, bijna 3 maanden lang. Ik zal het jullie wel eens vertellen op een of andere site, Het verhaaltje van mijn "Joystick-hand" versterkte mijn geloof.